သားေလးတို႕ ကံၾကမၼာ-ဆရာ တင္မိုး

ငါက ေအာင္လံကိုင္ေဆာင္ဖို႕
ႏွင္းေတာင္ေပၚကို အတက္...

ငါ႕သားက
အင္ဒိုနီးရွား ဆုမတၱရကၽြန္းဆြယ္
ေရလယ္သေဘၤာမွာ ပက္လက္
မ်က္ရည္စက္နဲ႕ ဆက္သြယ္ျပီး
ၾကီးက်ယ္တဲ႕ ရင္ထဲက ပဲ႕တင္သံ
အျပန္ျပန္ရိုက္ခတ္
မီဒန္ျမိဳ႕ေဆးရံု ကမ္းေျခအစပ္မွာ
အမွတ္တရ သျဂၤိဳဟ္ခဲ႕ရတယ္။

ေနာ္ေ၀ႏိုင္ငံ ထိုင္းဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက
ေခါင္းေလာင္းထုိးသံ
သားထံေရာက္ပါေစေသာ္။

ကြာလာတန္ကၽြန္းကို သေဘၤာကပ္
မတ္တပ္က လဲက်
အဖနဲ႕ မိသားစုကို စြန္႕ခြာျပီး
ေကာင္းရာသုဂတိ သြားေလသလား
ႏွင္းၾကားက ၀ိုး၀ါးမႈန္
ငါ႕လက္ေတြ တုန္လို႕
သားရုပ္ပံု မွန္းတဆဆနဲ႕
မ်က္ရည္ေတြ က်ခဲ႕ရတယ္။

သားတို႕လို လူငယ္မ်ား
ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႕
ရင္ကြဲနာက် အလုပ္လုပ္ေနရရွာတဲ႕
ျမန္မာလူငယ္ေတြရဲ႕ဘ၀
ရင္နာစရာ ေကာင္းလွတယ္။

အမိႏိုင္ငံက မပ်ိဳးေထာင္ႏိုင္ေလေတာ႕
မခိုင္မာ မေရရာတဲ႕ အနာဂတ္
သူမ်ားအရပ္မွာ ခိုကပ္ျပီး
ေျခနင္းဖတ္သဖြယ္ မ်က္ႏွာငယ္ရတဲ႕
ျမန္မာလူငယ္ကေလးေတြ
ေျပးစရာ ေျမမရွိရွာပါကလား။

သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာေတာ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္မွန္ရင္
ရွင္သန္ေအာင္ေရေလာင္း
ေက်ာင္းတတ္လိုက္ ခရီးထြက္လိုက္နဲ႕
မ်က္ႏွာေလးေတြ တရႊင္လန္းလန္း
လူငယ္ပန္းပြင္႕လိုက္ၾက။

ငါတို႕ႏိုင္ငံသား
လူငယ္မ်ားမွာေတာ႕
ေရရွား မိုးရွား ပညာတံခါးေတြပိတ္
မ်က္စိေတြပိတ္ နားေတြပိတ္
တိရိစၧာန္သဖြယ္
မ်က္ႏွာဆီးရြက္ေလာက္ငယ္လို႕
အရြယ္နဲ႕ မမွ်
ေသပန္းပြင္႕ၾကရရွာတယ္။

ကိုယ္႕ေမြးရပ္ ကိုယ္႕ႏိုင္ငံက
ဘူမိနက္သန္မဟုတ္ေလေတာ႕
သုသာန္ေျမေျပာင္းျပီး
ေကာင္းရာဘံု ျမန္းၾကေလေရာ႕သလားကြယ္။

(ျမန္မာနိုင္ငံသားလူငယ္မ်ား အားလံုးအတြက္ ရည္စူးဖြဲ႕ဆိုထားပါတယ္။)
ဆရာ တင္မိုး

ငါေျပာခ်င္သမွ် ငါ႕အေၾကာင္း-ေဒါက္တာသန္းထြန္း

က်ြန္မ အေလးစားဆံုး သမိုင္းပညာရွင္ၾကီးပါ......
ဗမာတစ္မ်ိဳးသားလံုးရဲ႕ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ကမၻာ႕အသိအမွတ္ျပဳ ပညာရွင္ၾကီးျဖစ္ပါတယ္။
ဗမာ႕သမိုင္းနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး သုေတသနေတြ အမ်ားဆံုးလုပ္ခဲ႕သူပါ၊ မႏၱေလးတကၠသိုလ္မွာ သမိုင္းကထိက၊ပါေမာကၡ အျဖစ္ ၁၅ႏွစ္ေလာက္ စာသင္ခဲ႕ပါတယ္။ သမိုင္းသင္တာ မအ ေအာင္လို႕ဆိုတဲ႕ စကားတစ္ခြန္းထဲနဲ႕ လူငယ္ေတြကို သမိုင္းပညာ စိတ္၀င္စားေစ ခဲ႕သူပါ။ သူရဲ႕ အထင္ရွားဆံုး သုေတသန အလုပ္တစ္ခုကေတာ႕ အတြဲ ၁၀တဲြရွိတဲ႕ အမိန္႕ေတာ္ေပါင္းခ်ဳပ္ (Royal Orders of Burma)ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီစာကိုေရးႏိုင္ဖို အႏွစ္ ၃၀ေလာက္ အရပ္ရပ္လည္ျပီး အေထာက္အထားေတြ စုခဲ႕ရတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။
စကားေျပာရင္ ဒုတ္ထိုးအိုးေပါက္ တည္႕တည္႕ပဲေျပာတတ္လို႕ လူမုန္းမ်ားတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ကဲ... ဆရာၾကီးရဲ႕စာေပေတြထဲက ငါေျပာခ်င္သမွ် ငါ႕အေၾကာင္းကို အျမည္း ေလး ဖတၾ္ကည္႕ရေအာင္......
(ဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ခ်င္ရင္ ကိုရန္ရ႕ဲ ဘေလာက္ထဲမွာ ေဒါင္းလုပ္ ယူလို႕ရပါတယ္... ေၾကာ္ေအာင္ ျငာရတာမဟုတ္ပါဘူး..ေၾကာ္ျပီးသားေလးပါ)


ေက်ာင္းဆရာဘ၀

ဖဆပလ အစိုးရက ငါ႕ကို ဘာအလုပ္မွ မေပး၊ ေလွ်ာက္လႊာတင္တိုင္း အပယ္ခံရလို႕ ငါေက်ာင္းဆရာျဖစ္ေနတာ။ မင္းတို႕ကို ငါက ေစတနာ ေမတၱာရွိလို႕ ဆရာလုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး လို႕ ေက်ာင္းသားေတြကို ငါေျပာထားပါတယ္။ " ေက်ာင္းဆရာအလုပ္ဆိုတာ မင္းတို႕ကို ဘယ္ေလာက္သင္သင္ မတတ္ဘူး။ ငါ႕မွာလည္ သုေတသန အလုပ္ပ်က္တယ္၊ ႏွစ္ဦးအက်ိဳးမရွိတဲ႕ လုပ္ငန္းကို ငါ အႏွစ္ ငါးဆယ္လုပ္ခဲ႕ရတယ္ "လို႕ ေျပာမိတယ္၊ ဒီတပည္႕ေတြ ညံ႕ပံုေျပာရရင္ " ဖဆပလေတြ ဖ်င္းသလား မေမးနဲ႕၊ လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တိုင္ေတာင္ ေျဖာင္႕ေအာင္ မစိုက္ႏိုင္ဘူး "ေျပာတာ အဟုတ္မွတ္လို႕ သြားၾကည္႕တယ္။ ငါ႕ကို အလုပ္၀တၱရား မေက်ဘူး ဆိုျပီး အလုပ္က ျဖဳတ္ပစ္ဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။ ဘာလုပ္စားမလဲဆိုရင္ ေဗဒင္ေဟာမယ္၊ဘိုးေတာ္လုပ္မယ္၊ ေရွ႕ေနလိုက္မယ္။ ဒီသံုးခုထဲက ဘာလုပ္လုပ္ ခ်မ္းသာနိုင္တယ္။

ဆရာကန္ေတာ႕ပြဲ

စာေမးပြဲၾကီးအျပီး ေက်ာင္းရက္ရွည္ပိတ္ေတာ႕မယ္ဆိုရင္ ဆရာကန္ေတာ႕ပြဲလုပ္ၾကတယ္။ ငါကေတာ႕ စာေမးပြဲ အေခ်ာင္ေအာင္ဖို႕ လာဘ္ေပးတာလို႕ တြက္တယ္။ မျဖစ္စေလာက္နဲ႕ နာမည္ပ်က္တယ္၊ ငါက ဆုမေပးပါ၊ မင္းတို႕ေပးတာက နည္းတယ္၊ ငါက ျပန္ျပီး နိဗၺာန္ဆု မေပးနိုင္ဘူး၊ မင္းတို႕နဲ႕ မတန္ဘူးလို႕ ေျပာမိတယ္။ ဒါေပမယ္႕ အခ်က္သံုးခ်က္ေတာ႕ ေျပာပါတယ္။

၁၊မင္းတို႕ကိုယ္တိုင္ ၾကိဳးစားျပီး ေအာင္ပြဲရမွ ေအာင္ရက်ိဳးနပ္တယ္။
၂။မင္းတို႕ အခုစာေမးပြဲေအာင္ရင္လဲ မင္းတို႕ေတာ္လို႕မဟုတ္ဘူး၊ ငါအေအာင္ေပးလို႕ ေအာင္တာ။
၃။ေနာင္ ငါ႕ကိုလမ္းမွာေတြ႕ရင္ ႏႈတ္မဆက္နဲ႕၊ ငါက မင္းတို႕ကို မွတ္မိမွာ မဟုတ္ဘူး။ မင္းတို႕က ဆရာ႕တပည္႕ပါလို႕ ေျပာလာရင္ေတာ႕ ခိုင္းလိမ္႕မယ္၊ေက်ာင္းဆရာဆိုတာ အားမနာတတ္ဘူး။

သူတို႕က စာအုပ္ဗီရို၊ ခံုတန္းလ်ား၊ ကုလားထုိင္ ယူလာတဲ႕ အခါ ဥပမာ-"၁၉၇၉ သမိုင္းစတုတၳႏွစ္ေက်ာင္းသားမ်ား ေကာင္းမႈ" လို႕ စာတန္းထိုးတယ္၊၊ ဒါဇရပ္မဟုတ္ဘူး၊ ျပန္ယူသြားလို႕ ေျပာရတယ္၊ ေရွးပံုစံ ကုလားထိုင္ၾကီး လာေပးေတာ႕လဲ" ဒါမ်ိဳးက ျပတိုက္မွာထား၊ ဒီမယူခဲ႕နဲ႕၊ ထိုင္လို႕ မေကာင္းဘူး.." ေျပာရတယ္။

ျပန္ေပးဆြဲခံထားရတဲ႕ ဒုကၡသည္စခန္းၾကီးတစ္ခု

သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို အလည္သြားရင္းနဲ႕ အမွတ္မထင္ဖတ္မိခဲ႕တဲ႕ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ။
ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးနဲ႕ ေျပာခ်င္တာေတြကို ထိမိေအာင္ ေရးထားပါတယ္။
ဖတ္ပါ၊ေတြးပါ၊ခံစားပါေပါ႕....

ျပန္ေပးဆြဲခံထားရတဲ႕ ဒုကၡသည္စခန္းၾကီးတစ္ခု

အဲဒီမွာ... ကေလးေတြအတြက္ ....စာသင္ခံုေတြ အလံုအေလာက္မရွိေပမယ္႕
အလုပ္လက္မဲ႕ေတြအတြက္ ဘိလိယက္ခံုေတြ အလံုအေလာက္ရွိတယ္။

အဲ႕ဒီမွာ... ကမၻာၾကီးနဲ႕ ၀င္ဆန္႕ဆက္ဆံဖို႕ အင္တာနက္ကေဖးေတြ မရွိေပမယ္.
ကိုယ္႕ႏြားေျခရာခြက္ထဲမွာ တကိုယ္ေတာ္ရြက္လြင္႕ဖို႕ စည္ဘီယာဆိုင္ေတြ ရွိတယ္။

အဲ႕ဒီမွာ... အိပ္မက္ေတြအတြက္ မနက္ျဖန္မရွိေပမယ္႕
ဒီေန႕အတြက္ ႏွစ္လံုးထီရွိတယ္။

အဲ႕ဒီမွာ... ရိုးရိုးက်င္႕ ျမင္႕ျမင္႕ၾကံဖို႕ ေရာင္းေကာင္းေရာင္း၀ယ္ ေစ်းကြက္မရွိေပမယ္႕
ဒီေကြ႕ ဒီတက္နဲ႕ ေလွာ္ဖို႕ အေပါင္ဆိုင္ေတြ ရွိတယ္။

အဲ႕ဒီမွာ... (မရွိေပမယ္႕ ).............( ရွိတယ ္)
ေခတ္မွီ တိုက္ေလယာဥ္ၾကီးေတြရွိတယ္...ၾကံ႕ဖြံ႕ရွိတယ္...ဖေယာင္းတုိင္ရွိတယ္။
ၾကားကားရွိတယ္... ျဂိဳလ္တုေလာင္းကစားရွိတယ္။
ေဘာလံုးနဲ႕ ဘင္လာဒင္ကို ဘုရားစင္မွာ တင္ထားတဲ႕ ဂ်ာနယ္ေတြရွိတယ္။
ဖြင္႕ထားတဲ႕..ၾကယ္ငါးပြင္႕ ေဟာ္တယ္ၾကီးေးတြရွိတယ္။

ျပီးေတာ႕...ေသနတ္နဲ႕ ပိုက္ဆံေပါင္းထားတဲ႕ တရားဥပေဒရွိတယ္။
ေရဒီယိုနဲ႕ ေကာလဟာသေပါင္းထားတဲ႕ ေမွ်ာ္တလင္႕လင္႕ နိုင္ငံေရးရွိတယ္။
စာေပစီစစ္ေရးနဲ႕ ေထာင္ ေပါင္းထားတဲ႕ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင္႕ရွိတယ္။

ျပီးေတာ႕... ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြက... အပီခိုးသြားတယ္...
လူအုပ္ၾကီးေတြက...ဆီတိုးစားတယ္...
အမွားေတြ ေပ်ာက္မလားလို႕ တံတားေတြ ေဆာက္ထားတာရိွတယ္။
ျမိိဳ႕ျပင္လယ္ကြင္းျပင္ၾကီးထဲ ထုတ္ထားတဲ႕ တကၠသိုလ္ေကာလိပ္ၾကီးေတြနဲ႕
ဆရာေတြ လက္ပတ္၀တ္ ကင္းေစာင္႕ေနတဲ႕ ေအးခ်မ္းစြာပင္ညာသင္ၾကားေရးရွိတယ္။

ျပီးေတာ႕ ...အိမ္ထဲက... အိမ္ျပင္မထြက္ရဲတဲ႕ လူတစ္ေယာက္နဲ႕
အိမ္ထဲက... အိမ္ျပင္မထြက္ရတဲ႕ လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္။

ျပီးေတာ႕ ... တရုတ္တန္းျဖစ္သြားတဲ႕ နန္းေတာ္တစ္ခုရွိတယ္...ရွိတယ္............